فراتر از تمیزکاری: معماری عاطفی فضاهای شفا

هنگامی که مردم به خانه سالمندان یا مرکز بهبود فکر می کنند، اولین تصاویری که اغلب به ذهنشان می آیند راهروهای پاک، تخت های مرتب و برنامه ریزی شده و پیش بینی شده برای مراقبت از سالمندان است.

تمیز و نظم واقعا ضروری است اما برای یک محیط درمانی واقعاً عالی، باید بیشتر نگاه کنیم.من استدلال می کنم که پیچیدگی واقعی یک خانه سالمندان در پولش آن نیست، اما در طراحی فضایی عاطفی اش.

در نهایت، درمان هرگز فقط در مورد بدن نیست. همچنین در مورد احساسات است. و قدرتمندترین دارو برای احساسات همیشه در یک بطری تجویز نمی شود، بلکه در فضای خود جاسازی شده است.تعامل نور، رنگ، صدا و مواد به آرامی اما عمیقا بر حالت ذهن ما تاثیر می گذارد.

روانشناسی پنهان فضا

مطالعات متعدد در روانشناسی محیط زیست تأیید می کند که محیط اطراف ما احساسات، رفتار و حتی میزان بهبود ما را شکل می دهد. به عنوان مثال:

• نورپردازی نرماحساس اضطراب و اضطراب را کاهش می دهد. نور شدید و یکنواخت می تواند تنش را افزایش دهد، در حالی که نور گرمتر استرس را کاهش می دهد و آرامش را تشویق می کند.

• پالت رنگ های زمینیبیماران که در اطرافشان رنگ های قهوه ای گرم و سبز کم رنگ هستند، احساس امنیت بیشتری نسبت به کسانی که لباس های سفید و غیرعجیبی می پوشند، دارند.

• جریان طبیعی هوا و پوشش سبزوقتی پنجره ها به سمت باغ ها باز می شوند، یا وقتی گیاهان در فضای داخلی جیب های سبز ایجاد می کنند، ساکنان احساس کمتری دارند.

• موسیقی آرامریتم و خلق و خو را ثبات می دهد، به خصوص در مناطق انتقالی مانند راهروها، جایی که اضطراب اغلب افزایش می یابد.

هرکدام از این جزئیات ممکن است کوچک به نظر برسند، اما با هم ساختار عاطفی یک فضا را تشکیل می دهند.

نور به عنوان یک ابزار درمانی

از بین تمام عناصر طراحی، شاید نور کم ارزش ترین عنصر باشد. با این حال، این عنصر با ریتم های بیولوژیکی انسان ارتباط نزدیکی دارد.سیستم شبانه روز ما ساعت داخلی است که خواب را کنترل می کندهنگامی که نور در یک فضا نمی تواند چرخه های طبیعی نور روز را تقلید کند، ساکنان ممکن است از بی خوابی، تحریک پذیری یا حتی افسردگی رنج ببرند.

اینجاست کهتکنولوژی شبیه سازی پنجرهلامپ های پیشرفته آسمان اکنون ویژگی های پویا نور خورشید را تکرار می کنند، از درخشندگی سرد صبح به گرما طلایی شب تغییر می کنند.این نوع روشنایی بیش از روشنایی انجام می دهد، بلکه ریتم طبیعی را که معمولاً سالمندان یا ساکنان بی حرکت در محیط داخلی از دست می دهند، بازگرداند..

تاثیراتش رو در نظر بگیرید:

• قرار گرفتن در معرض نور روشن و خنک صبح می تواند به آرامی نشانه بیدار شدن را نشان دهد و وضوح شناختی را تحریک کند.

• نور بعد از ظهر با نغمات متعادل کمک می کند تا بدون استرس هوشیاری را حفظ کنیم.

• گرما شب به بدن سیگنال می دهد که استراحت کند و برای خواب آرام آماده شود.

مزایای احساسی قابل لمس است. ساکنان احساس اضطراب کمتری دارند، خلق و خوی پایدارتر و تعامل اجتماعی بهتر.

طراحی برای صدای عاطفی

فضاهای واقعی شفا تصادفی نیستند؛ آنها تجربه های با دقت سازماندهی شده هستند. طراحی عاطفی در خانه های سالمندان شامل:

• سیستم های روشنایی شبانه روز: چراغ های آسمان قابل برنامه ریزی که از چرخه های طبیعی پیروی می کنند.

• نوردهی حساس به حالت: لوازم قابل تنظیم که به فعالیت های درمانی، از جلسات فیزیوتراپی تا مدیتیشن، تطبیق می یابد.

• دیوارهای حافظه و درمان حسی: ادغام عکس ها، بافت ها، و عطر پخش کننده هایی که آرامش و تعلق را به وجود می آورند.

• گوشه های مدیتیشن: مناطق آرام با نور نرم و کنترل صوتی تقویت شده، اجازه می دهد تا ساکنان به آرامش عقب نشینی کنند.

این رویکرد چند بعدی با زمینه ی رو به رشد طراحی بیوفیلی، فلسفه ی ارتباط مردم با طبیعت از طریق محیط های ساخته شده، هماهنگ است.طراحان می توانند استرس را کاهش دهند، توجه را برطرف می کند و سلامت کلی را افزایش می دهد.

پاکدامنی پایه، احساسات درمان

این مهم است که تاکید شود که پاکسازی همچنان ضروری است. کنترل عفونت، مواد بهداشتی و طرح های سازمان یافته از سلامت جسمی ساکنان محافظت می کنند.

اما متوقف شدن در آنجا از دست دادن فرصت واقعی طراحی است. یک محیط پاک بدون عمق عاطفی احساس ناباروری می کند، حتی بیگانه کننده است. درمان از جایی آغاز می شود که امنیت عاطفی با مراقبت فیزیکی ملاقات کند.

دو تا فضا رو تصور کن:

• اول، چراغ های فلورسنت پاک اما سرد و روشن، دیوارهای یکنواخت و حداقل ورودی حسی. از نظر فنی درست، اما از نظر عاطفی بی حاصل.

• دومین هم به همان اندازه تمیز است اما با بافت های طبیعی غنی شده است، نور گرم که مانند نور روز تغییر می کند، موسیقی نرم پس زمینه، و پوشش سبز در خطوط دید ادغام شده است. یک فضا با بدن برخورد می کند؛و ديگري روح را پرورش مي دهد.

خانواده ها و مراقبان فوراً تفاوت را احساس می کنند.

به سوی یک استاندارد جدید مراقبت

به عنوان طراحان، معماران و مراقبان، ما در حال وارد شدن به دوره ای هستیم که در آن طراحی عاطفی دیگر یک لوکس نیست بلکه یک ضرورت است. جمعیت سالمندان در حال رشد است،و با آن آگاهی بیشتر از کیفیت زندگی در سال های آخر می آید.

خانواده هایی که یک مرکز مراقبت از سالمندان را انتخاب می کنند، به طور فزاینده ای نه تنها بهداشت و صلاحیت پزشکی را ارزیابی می کنند، بلکه همچنین چگونگی احساس آنها و عزیزان خود را در این فضا ارزیابی می کنند.

گنجاندن فن آوری هایی مانند چراغ های فرعی پویا، سیستم های نورپردازی درمانی و عناصر طراحی حسی فقط مربوط به زیبایی نیست.این در مورد ارائه بهبود قابل اندازه گیری در سلامت روانی است، استرس مراقب را کاهش می دهد و فضاهایی را ایجاد می کند که کمتر شبیه به نهادها و بیشتر شبیه به پناهگاه ها باشند.